Telsystemen voor staalsoorten (SAE en AISI)

SAE International, een normalisatie-instituut, handhaaft verscheidene legeringen telsystemen, waarvan voor staalsoorten het SAE staalsoorten systeem.

In de jaren 1930 en 1940 waren het Amerikaanse Iron and Steel Institute (AISI) en SAE beiden betrokken bij de inspanningen om een dergelijk nummeringssysteem voor staalsoorten te standaardiseren. Deze inspanningen en uitkomsten waren vergelijkbaar en overlapten elkaar aanzienlijk. Voor enkele decennia werden de systemen verenigd in een van de AISI / SAE staalsoorten aangewezen gezamenlijk systemen. In 1995 heeft de AISI het toekomstig onderhoud gedraaid van het SAE systeem omdat de AISI nooit schreef over een van de specificaties.

Vandaag worden staal normeringen en certificeringen vaak verwezen naar zowel de SAE en AISI standaard, niet altijd met nauwkeurige differentiatie. Bijvoorbeeld, in de legering / rang gebied, kan een certificering zeggen “4140”, “AISI 4140” of “SAE 4140”, en in de meeste lichte industriële toepassingen van de bovenstaande is aanvaard als voldoende en als gelijkwaardig beschouwd voor de toepassing, zolang de specifieke specificatie die door de ontwerper (bijvoorbeeld “4140 bar per ASTM-A108” of “4140 bar per AMS 6349”) gecertificeerd is op het certificaat. Het legering nummer is gewoon een algemene aanduiding, terwijl de specificatie zelf een zeer specifieke norm aan moet duiden.

Het AISI systeem gebruikt een letter om het staalproductie proces aan te duiden voor de bewerking. Het voorvoegsel “C” aangeduid open haard oven, vlamboogoven of oxystaaloven, terwijl “E” aangeeft dat jet vlamboogoven staal is. Een letter “L” in de normering geeft aan dat er lood is gebruikt in de legering.